Maar een lifestyleprogramma is toch geen dieet?

Er zijn momenteel veel lifestyleprogramma's op de markt. Geen dieet, zeggen ze zelf. Hmm, hoe zit dit?

Dieetindustrie

Ten eerste: de dieetindustrie is wel zo slim dat ze doorkregen dat de algemene tendens op een gegeven moment ging naar 'dieten werken niet'. Besluit een industrie waarin vele miljarden per jaar worden omgezet het er vervolgens dan maar bij te laten zitten? En mensen met rust te laten? Noem me cynisch maar mijn gok is: nee, natuurlijk niet.

Van 'dieet' naar 'lifestyle': verschil?

Tegenwoordig gaat het in advertenties veel meer over ‘wellness’ en ‘lifestyle’. Betekent dit dat de programma’s die worden verkocht, of waar boeken over worden verkocht, zoals Paleo, Newstyle, Noom, Intermittent Fasting, en Whole30 geen diëten zijn? Zelf zeggen zij in elk geval van niet, en de mensen die in deze programma’s geloven zeggen ook van niet. Toch hebben zij alle kenmerken van een dieet, als je net even wat verder kijkt.

Zo zijn binnen deze programma’s bepaalde voedingsmiddelen ‘slecht’, en andere ‘goed’, of ‘niet de bedoeling’ vs. ‘wel de bedoeling’. Ook komt er eigenlijk altijd iets ‘tellen’ of ‘bijhouden’ bij kijken. En ook gaat het altijd over ‘komen op een gezond gewicht’, waarvan in wetenschappelijk onderzoek steeds weer opnieuw wordt aangetoond dat dit eigenlijk een niet-bestaand iets is. Verder hebben ze allemaal de factor ‘iets volhouden’. En altijd regels omtrent eten om je aan te houden. Soms gaat het over wetenschappelijk dubieuze claims als ontgiften. En worden er slogans aan gehangen als ‘Eet jezelf gezond’, alsof dit een heel simpel en haalbaar iets is. Wil je hier overigens meer over weten, die link tussen eten en gezondheid, dan raad ik van harte het boek 'Food isn't medicine' aan, van Dr. Joshua Wolrich.

Maar ik dwaal af. Wat ik meen te kunnen concluderen is dat deze lifestyleprogramma's zonder uitzondering versimpelingen van de werkelijkheid, van hoe eten en gezondheid daadwerkelijk met elkaar samenhangen, te maken hebben. Ze werken allemaal lichamelijke, maar vooral ook mentale restrictie in de hand, waardoor mensen zich blootstellen aan een verhoogde kans van eetbuien en het verlies van controle rondom eten.

En, ook niet onbelangrijk, ze hebben altijd het element in zich van ‘kunnen mislukken’, wat in het Engels mooi ‘falling off the wagon’ wordt genoemd. En kennen we dat niet allemaal? Van de wagen af kletteren en er weer op moeten klimmen? En jezelf de schuld geven van deze val, en het op je eigen gebrek aan wilskracht gooien, net zoals de dieetindustrie dat zo heel slim doet? Ik denk niet dat als een dieet zichzelf een lifestyleprogramma noemt, dit principe opeens is veranderd en ze wel de hand in eigen boezem steken: zichzelf de schuld geven als het je niet lukt je aan hun regels te houden.

Lifestyle: een dieet in een hip jasje

Kortom, een lifestyleprogramma is wat mij betreft gewoon een dieet in een hip jasje. Ik zou mijn geld er niet aan uitgeven.

En nu het toch over 'wagons' ging: zou het niet ontzettend fijn zijn als deze ‘wagon’ gewoon helemaal geen rol zou spelen in je leven en er gewoon niets is om vanaf te vallen en waar je STEEDS opnieuw jezelf voor bij elkaar moet rapen om het NOG een keer te proberen? Intuitief eten is geen lifestyleprogramma. Het is iets dat niet kan mislukken, omdat er geen regels zijn en geen verboden eten. Het gaat niet over het bereiken van een moeilijk doel. En het is er als je het gevoel hebt dat jij eraan toe bent om de strijd tegen je lijf en eten achter je te laten.