Intuïtief eten

Het wordt een steeds bekendere term: intuïtief eten. Het is een methode waardoor je vriendschap leert sluiten met eten en je lichaam. Maar wat houdt het concreet in? In dit blog geef ik meer informatie.

Wat is intuïtief eten precies?

Intuïtief eten is een methode die is ontwikkeld door dietisten Evelyn Tribole en Elise Resch. Zij kwamen in hun praktijk tegen dat mensen een slechte relatie hadden met eten en dat dit verbeteren een belangrijke hulpvraag was. Mensen leken al met al erg afgedreven van hun intuïtie omtrent eten. Een heel basale definitie van intuïtief eten stelt dat dit eigenlijk inhoudt ‘eten als je honger hebt, en dan precies datgene eten waar je zin in hebt en van verzadigd raakt’. Veel mensen doen dit niet meer, omdat ze tegenwoordig meer vertrouwen op externe signalen die vertellen wanneer en wat je moet eten (de weegschaal, calorieentabellen, de fitgirl die je volgt op Instagram, de stappenteller) dan interne signalen. Met intuïtief eten ga je weer terug naar de basis van jouw interne signalen. En, ook heel belangrijk, ga je niet bezig met afvallen. Intuïtief eten gaat naast eten helemaal over acceptatie van je lijf zoals het is.

Hoe eet je dan intuïtief?

Weten wat het is, betekent nog niet dat je het ook kunt toepassen. Iets meer informatie over de 'hoe' van intuïtief eten vind je in de 3 pijlers van intuïtief eten:

1. Vertrouwen op interne honger- en verzadigingssignalen om te bepalen wanneer en hoeveel je eet.
2. Onvoorwaardelijke toestemming om te eten waar je zin in hebt als je honger hebt.
3. Eten vanwege lichamelijke in plaats van emotionele redenen.

Deze 3 pijlers bespreek ik in mijn boek 'Bite Me', en bespreek ik ook vaak met clienten in mijn praktijk. Vaak beginnen we dan met pijler 1, en gaan we in op het weer onderkennen van je interne lijfelijke signalen. Hoe voelt honger eigenlijk? Wat denk je bij honger, en wat voel je? En wat doe je vervolgens? Voor veel mensen is het lastig geworden om gewoon te gaan eten als je honger hebt, dat bespreken we. En het tegenovergestelde van honger, verzadiging, komt ook aan bod, ook weer met dezelfde vragen: hoe voelt dit fenomeen eigenlijk? Wat denk, voel, en doe je daarbij? Soms is het goed om eerst een oefening te doen om uberhaupt deze signalen weer te leren herkennen, bijvoorbeeld als je heel lang 'vast hebt gezeten' in dieten als intermittent fasting, weight watchers, etc.

Onvoorwaardelijke toestemming om te eten waar je zin in hebt als je honger hebt.

Pijler 2 is voor veel mensen de engste pijler, en de pijler die de meeste vragen oproept als het gaat over intuïtief eten. Want hou je wel weer op met eten als je jezelf daadwerkelijk onvoorwaardelijke toestemming geeft om echt te eten waar je zin in hebt als je honger hebt. Het antwoord is ja, maar veel mensen hebben dit vertrouwen in hun eigen lijf al lang geleden verloren. Dus ook in het kader van deze pijler doen we veel oefeningen, om dit vertrouwen weer op te bouwen, en mensen echt te laten experimenteren met voedingsmiddelen die ze eerder als 'verboden' beschouwden, of als 'gevaarlijk'. Honger betekent in het licht van deze pijler overigens niet alleen een rammelende maag: je mag ook eten als je gewoon zin hebt in eten, en dus meer een soort 'smaakhonger', of 'hoofdhonger' ervaart. Eten wat je wilt, hoeveel je wilt en wanneer je wilt is een heel belangrijk onderdeel van intuïtief eten. Want pas als je jezelf dat helemaal toestaat komt er ruimte om te bepalen waar je nu echt zin in hebt.

Eten vanwege lichamelijke in plaats van emotionele redenen

Dit is de derde pijler van intuïtief eten. Als je wat langer met intuïtief eten bezig bent dan kom je uit bij 'eten als coping', dus eten om met bepaalde situaties te leren omgaan. Velen van ons hebben geleerd om eten hiervoor te gebruiken, bijvoorbeeld als je verdrietig bent, of eenzaam. Of juist als je blij bent. En daar is niets mis mee! Als dit echter leidt tot oncontroleerbare eetbuien, dan vinden mensen dit onprettig en krijgen ze het liefst handvatten om ook andere manieren te hebben om met emoties om te gaan. Daar gaan we dan mee aan de slag. Maar wel vanuit het idee dat ook emotie-eten, in het licht van pijler 2, niet 'fout' of 'slecht' is: soms heb je gewoon even behoefte aan emotie-eten, en dat is helemaal ok.

Dit is de basis van intuïtief eten. Maar het gaat ook nog iets verder, richting zelfacceptatie en -waardering, beweging en een focus op algehele gezondheid die niet alleen maar gericht is op eten. Die onderwerpen bespreek ik dan ook altijd met clienten, als hun interesse daar tenminste ligt. Want ook dat is intuïtief: luisteren naar wat jouw behoefte is om te leren en bezig te gaan met waar jij tegenaan loopt in jouw leven.