Het gaat om een verandering van binnen, niet van buiten

'Als je onzeker bent over je lijf dan moet er een verandering komen aan de binnenkant en niet aan de buitenkant'. Een waarheid als een koe. En eentje die ik nu sinds een jaar of 5 met heel mijn hart kan onderschrijven. Maar de 40 jaar daarvoor dacht ik er heel anders over, of nee: dacht ik er uberhaupt niet over. Het was zo'n gegeven dat een lijf iets was om te veranderen, aan te sleutelen, dat het echt niet in me opkwam om de buitenkant te accepteren zoals hij was. Zo stevig had de dieetcultuur mij in zijn greep. Net als vele anderen. Want wie heeft deze zelfverzekerdheid nu van nature? Wie is nog nooit op een dieet geweest omdat ze te dik zou zijn, of kijkt nooit misprijzend naar een vetrol, of naar haar onderkin in de spiegel? Ik ken ze niet kan ik je vertellen.

Kom uit de ban van dieetcultuur

Maar nu zie ik dat dus heel anders. En als ik op Instagram de juiste accounts volg dan zie ik dat er ook veel andere deze omslag met mij aan het maken zijn. Maar het is wel makkelijker gezegd dan gedaan, 'verandering aan de binnenkant'. Want met de greep die dieetcultuur nog steeds op de wereld heeft kan het knap lastig zijn om tegen de stroom in te roeien. Hierbij dus een paar tips die het hopelijk makkelijker voor je maken om een verandering aan de binnenkant te bewerkstelligen, bijvoorbeeld in je gedachten, en je eventuele angsten of twijfels.

Neem afscheid van je dieetmentaliteit

Zo kan het bijvoorbeeld helpen om 's ochtends eens op te schijven waar je nu precies bang voor bent dat die dag zal gebeuren. Ik had dat vanmorgen bijvoorbeeld (want ja, ook mijn zelfvertrouwen en zelfacceptatie is een work in progress), voordat ik naar de ijsbaan ging. Ik dacht 'als daar mensen zijn die ik niet ken dan ga ik me ongemakkelijk voelen en denken dat ze het raar vinden dat ik daar schaats'. Ik ben namelijk minder goed dan de meeste mensen die in het zomerseizoen doortrainen en ben dikker dan de meeste andere schaatsers. Nu ik heb geschaatst, en er inderdaad iemand was die ik niet kende, merk ik dat het erg meeviel: ik heb me niet ongemakkelijk gevoeld. En wat zij dacht weet ik niet, ik heb in elk geval niet gemerkt dat ze het raar vond. Maar ik weet dit omdat ik er even expliciet bij stilstond of mijn 'voorspelling' echt is uitgekomen.

Kijk naar bewijs voor en tegen gedachten

Door dit te doen kijk je eigenlijk naar bewijs: klopte wat ik dacht? Is het uitgekomen? Door hier zo bij stil te staan merk je dan dat je de nieuwe informatie (in dit geval teminste) echt even goed verwerkt, wat de kans groter maakt dat je het onthoudt. Meestal doen we dit niet namelijk: we hebben allerlei gedachten die ons een onprettig gevoel geven, maar we kijken niet of die 'mini-voorspellingen' die we doen ook echt uitkomen. Terwijl dat wel heel handig is: ik heb nu nieuw bewijs, dat ik een volgende keer ook kan gebruiken als ik de gedachte weer een keer heb. Dan kan ik tegen mezelf zeggen: de vorige keer klopte deze gedachte niet. Hij zou deze keer weer niet kunnen kloppen. En zo kun je je eigen ervaringen gebruiken om bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen te creeren.

Dat kan jij ook! Wat zijn jouw twijfels en onzekerheden? En komen die ook daadwerkelijk uit gedurende de dag? Of denk je dat alleen maar? Probeer het eens uit! Ik help je hier uiteraard graag bij.