‘Alles met mate eten is toch ook intuitief eten?’

Ik hoor mensen als het om eten gaat vaak zeggen ‘alles met mate’, en dat klinkt op zich aardig accepterend en ‘anti-dieet’. Ook wordt er binnen de ‘mindful eten’ beweging op deze manier over eten gepraat, en deze beweging heeft wel wat weg van intuitief eten en waar dat voor staat.

Maar toch was ik het hier niet helemaal mee eens, eigenlijk zonder te weten waarom. Eerst zocht ik dat bij mezelf: was ik zolang bezig geweest met restrictie? Zou kunnen dat alles wat ook maar iets op restrictie lijkt dus automatisch door mij afgeserveerd wordt, als een soort allergische reactie?

Met mate is niet intuitief

Toen kreeg ik de nieuwsbrief van mijn mentor, Isabel Foxen-Duke over precies dit onderwerp. Zij zegt het als volgt: ‘met mate’ gaat nog steeds over het houden van controle. Dit doen veel mensen op het moment dat ze ophouden (in het kader van intuitief eten) met het hebben van ‘verboden voedsel’. Op zich hartstikke intuitief dus. Maar ‘alles met mate’ kan er dan voor zorgen dat je niet ‘doorslaat’ voor je gevoel.

Daarmee staat het tegenover voedingsvrijheid, een heel belangrijk principe (en voor beginnende intuitieve eters een doodeng principe) van intuitief eten: geen controle hebben en daar ok mee zijn. Proberen relaxed om te gaan met ‘doorslaan’, en misschien dat hele doorslaan op een andere manier bekijken, bijvoorbeeld als iets dat gebeurt en niet het gevoelsmatige einde van de wereld is. Met als bijbehorende grondgedachte dat ongeacht wat ik eet en ongeacht mijn gewicht ik goed ben zoals ik ben.

‘Met mate’ staat nog steeds voor ‘correct’ eetgedrag. Als er een juiste ‘mate’ is, dan is er ook een ‘onjuiste mate’. En dus is er nog steeds een mogelijkheid van ongewenst eetgedrag. Je weet of houdt bij wat je hebt gegeten, waarbij bijvoorbeeld 2 koekjes ‘met mate’ is, maar 3 niet meer. En wat als je er 4 hebt gegeten? Dan ben je dus eigenlijk de controle kwijt. En ligt die controle dus nog steeds niet bij wat je lijf je vertelt, maar bij een externe eetregel.

Voedingsvrijheid

Voedingsvrijheid gaat niet over correct of incorrect, maar gaat over hoe we ons voelen ten opzichte van eten en ons lijf, ongeacht hoe dat eruit ziet. Het gaat over vertrouwen in dat lijf, dat het ons vertelt wat het wil en dat we daarnaar luisteren.

Kortom, als het gaat over ‘met mate’, dan is controle over eten en lijf nog echt een doel op zich. Bij voedingsvrijheid is dat niet zo: daarbij is loslaten van het gevecht met je lijf en eten het doel, ongeacht wat je daar precies bij eet. Daar heb je namelijk geen externe regels meer over: ijs met slagroom staat volledig gelijk aan een appel.

Is het eng om die strijd op te geven? Ja, als je begint met intuitief eten is dat heel eng. Moet je dat doen? Nee hoor, ik ken heel veel mensen die de regel 'alles met mate' hanteren en aangeven daar heel tevreden mee te zijn.

Is 'alles met mate' geschikt voor mij, en voor mensen die uit het gevecht met eten en hun lijf willen stappen? Ik denk het niet: ik ben zelf erg blij met de rust die ik ervaar omtrent eten wat ik wil en mijn lijf. Soms eet ik ‘veel’ (wat dat dan ook objectief gezien maar inhoudt) en soms niet. Soms wil ik 5 koekjes, soms de hele rol, en soms geen. Loslaten levert mij daarmee (na verloop van tijd) veel meer rust op dan controle ooit zou kunnen. En ik denk dat intuitief eten die rust op kan leveren voor iedereen die dezelfde strijd ervaren, veel meer dan 'alles met mate' dat zou kunnen.